معنی خرچ خرچ - جستجوی لغت در جدول جو

خرچ خرچ(خِ رِ خِ رِ)

لغت نامه دهخدا

قطعه قطعه، تکه تکه، قاش قاش، برای مثال به تیغ اگر بکند کرچ کرچ پهلویم / به سان خربزۀ نرم دل خموشم من (سیفی بدیعی - لغتنامه - کرچ کرچ)

فرهنگ فارسی عمید

قرچ قرچ

صدای ساییدن دندان ها به هم، قرچ قروچ، دندان قروچه

فرهنگ فارسی عمید

خرد خرد

کم کم و آهسته آهسته پیش رفتن، به تدریج و تأنّی، پلّه پلّه، کم کم، کیچ کیچ، آرام آرام، رفته رفته، نرم نرمک، جسته جسته، نرم نرم، متدرّج، خوش خوشک، خوش خوش، آهسته آهسته، اندک اندک، تدرّج

کم کم و آهسته آهسته پیش رفتن، به تدریج و تأنّی، پِلِّه پِلِّه، کَم کَم، کیچ کیچ، آرام آرام، رَفتِه رَفتِه، نَرم نَرمَک، جَسته جَسته، نَرم نَرم، مُتَدَرِّج، خُوش خُوشَک، خُوش خُوش، آهِستِه آهِستِه، اَندَک اَندَک، تَدَرُّج

فرهنگ فارسی عمید

خرت خرت

(خِ خِ)

صوت، و حکایت از صوت مته ای که چوبی را سوراخ میکند و یا چرخ خیاطی و امثال آن که بصدا درمی آید. بیشتر کسی این را میگوید که بخوابست وبر اثر صداهای فوق از خواب بازماند و بصورت اعتراض میگوید: آنقدر خرت خرت شد که من از خواب بیدار شدم

لغت نامه دهخدا

خرپ خرپ

(خِ خِ)

حکایت آواز جویدن گوسفند و مانند آن علف تازه و سبز و جو و مانند آن را. آواز پنجه و پوست هندوانه و مانند آن بوسیلۀ جویدن بره و گوسفندو بز. نام آواز جویدن گوسفند و مانند آن بدنۀ علف و پوست هندوانه و خربزه و مانند آن را. حکایت صوت خوردن خرگوش و جز آن گیاهی را. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

غرچ غرچ

(غِ رِ غِ رِ)

آواز ساییدن دندان به هم با فشار. رجوع به غرچّه شود

لغت نامه دهخدا

کرچ کرچ

(کَ کَ)

قطعه قطعه. کرج کرج. قاش قاش. تکه تکه. (فرهنگ فارسی معین) :
به تیغ اگر بکند کرچ کرچ پهلویم
بسان خربزۀ نرم دل خموشم من.
سیفی بدیعی (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا